The Definitive Guide to بیماری لوپوس خودایمنی

The Definitive Guide to بیماری لوپوس خودایمنی

Blog Article

بهترین کرم های آبرسان و مرطوب کننده برای پوست های خشک و حساس

سیستم عصبی مرکزی: لوپوس گاهی اوقات می تواند بر سیستم عصبی مرکزی یا مغز هم تاثیر بگذارد که علائم آن شامل: سر درد، سر گیجه، افسردگی، حواس پرتی، مشکلات بینایی، حملات ناگهانی، سکته یا تغییر رفتار می باشد.

حتما بخوانید: آترواسکلروز (تصلب شرایین) چگونه بیماری است؟

لوپوس نوعی بیماری خود ایمنی است که دلیل اصلی آن هنوز شناخته نشده است.

هورمون ها ترکیباتی شیمیایی هستند که در بدن تولید می شوند و فعالیت سلول ها و ارگان های خاص را در بدن کنترل و تنظیم می کنند.

برخی از بیماران لوپوس نیز تغییراتی را در خلق و خوی خود تجربه می کنند . به ویژه مواردی مثل تحریک پذیری زیاد در برابر وقایع، افسردگی و اضطراب.

آنتی بادی های خودکار در خون گردش می کنند؛ اما در سلول های خونی بعضی از افراد، دیوارهای نفوذ پذیر وجود دارد و به آنتی بادی ها اجازه عبور کردن را می دهد.

ریزش مو تقریبا عادی است و ممکن است در برخی از افراد مبتلا به بیماری لوپوس شدید باشد اما زمانی که تحت کنترل قرار می‌گیرد معمولا دوباره رشد می کند. مفاصل

آزمایش های تصویری و پرتو ایکس به پزشک در تشخیص ارگان بارداری و بیماری لوپوس هایی که تحت تاثیر لوپوس قرار گرفته اند، کمک می کند.

از طرف دیگر، آزمایش خون هم باعث تشخیص اشتباه می شود؛ زیرا ممکن است بعضی از آنتی بادی های موجود در افراد سالم، با افراد بیمار یکسان باشد.

اگر عوامل دیگری باعث افزایش خطر کلی شما شوند، پزشک در مورد تجویز داروهای ضد التهابی احتیاط عمل خواهد کرد، به عنوان مثال: سیگار کشیدن

پردنیزون و سایر انواع کورتیکواستروئیدها می‌توانند با التهاب لوپوس مقابله کنند.

لمینت دندان

از مهم ترین و شایع ترین داروهایی که باعث بروز این نوع لوپوس در زنان می‌شوند، می‌توان به هیدرالازین (دارویی ضد فشار خون)، پروکائین آمید (داروی آریتمی قلب) و ایزونیازید (نوعی آنتی بیوتیک برای درمان بیماری سل) اشاره کرد.